Elk jaar probeer ik iets nieuws te leren. Zo ben ik ooit begonnen met salsadansen, daarna Argentijnse tango, mijn EHBO diploma en rijbewijs halen, vioolles en klimmen. Vorig jaar viel mijn “yearly challenge” mooi samen met iets wat ik moest leren voor de muziektheaterproductie Scrooge, die tussen kerst en Oud en Nieuw 2017 in het Zuiderparktheater in Den Haag speelde: paardrijden.
Regisseur Arne Sybren Postma, met wie ik tijdens Opera Nijetrijne al diverse malen had samen gewerkt en dus wel weet dat ik altijd in ben voor een uitdaging, vroeg me om de rol van Belle te spelen, de jeugdliefde van Scrooge die bij hem weg gaat omdat hij alleen maar bezig is met het tellen van zijn geld.
Het concept van de voorstelling was briljant: Het Zuiderparktheater is een openluchttheater en de proloog en de finale speelden zich daar af. De rest van de voorstelling was een aaneenschakeling van scènes uit het leven van Scrooge. En al die scènes speelden zich op een andere locatie in het Zuiderpark af. Het publiek kon zelf kiezen welke scène ze wanneer wilde zien en liep dus heen en weer. Voor ons als spelers hield dat in dat we elke scène gemiddeld 4 keer tijdens een voorstelling speelden.
In mijn scène liet de Geest van Kerstmis van Vervlogen Tijden (Fleury Roos) aan de oude Scrooge (Albert) zien wat er in zijn jeugd gebeurde en waarom het toen al mis ging met hem.
De locatie was Manege De Eendenkooi, en ja, dan is het logisch dat paarden ook een rol spelen….
Al enkele maanden van tevoren ben ik daarom met Gemma van Steekelenburg begonnen met paardrijlessen. Ik had nog nooit eerder op een paard gezeten, dus spannend was het wel! Maar uiteindelijk lukte het me om in relatief korte tijd de beginselen van het paardrijden onder de knie te krijgen en ook nog te zingen en spelen terwijl ik aan het rijden was. Mijn “Partner in Crime” daarbij was Tieske, een prachtige Fries die prima tegen alle commotie in de bak en mijn gezang bestand bleek.
Samen met Wiebe Pier Cnossen, die de jonge Scrooge speelde zong ik duetten uit Mozart opera’s, voorzien van een nederlandse tekst door Marian Pankow. Al paardrijdend dus!
Tieske was overigens niet het enige paard in de bak, een aantal ruiters en amazones figureerde op manegepaarden ook in deze scène. En hielp mij een handje waar nodig.
Het was een hele toffe ervaring om iets nieuws te leren en dat toe te kunnen passen in mijn vak. Ook gaaf was het dat zoveel verschillende disciplines, leeftijden, stijlen en vormen samen kwamen in deze voorstelling. Amateurs, professionals, zangers, dansers, acteurs, volwassenen, kinderen, alles kwam voorbij en dat maakte de sfeer heel gezellig en ontspannen was.
De voorstelling won de Cultuurparticipatieprijs Haagse C.
In 2019 staat er tussen kerst en Oud en Nieuw weer een nieuwe productie op de planning van het Zuiderparktheater, en als alles doorgaat ben ik ook weer van de partij. Dus hou het in de gaten, want als het ook maar een beetje in de buurt komt van hoe tof Scrooge was, wil je die voorstelling niet missen!
Kijk voor meer info op www.zuiderparktheater.nl